Zeszyt ćwiczeń autorstwa Joanny Drejer i Izabelli Parowicz został zaprojektowany jako praktyczna pomoc autodydaktyczna dla osób, które pragną osiągnąć biegłość w odczytywaniu dawnego pisma niemieckiego. Znajomość języka niemieckiego oczywiście w pewnym stopniu ułatwia to zadanie, gdyż osobom, które odczytają i zrozumieją przynajmniej część słów, odszyfrowanie pozostałych wyrazów z kontekstu być może przyjdzie z większą łatwością. Jednakże w odczytywaniu liter dawnego pisma niemieckiego główną rolę odgrywa umiejętność pisania tym pismem. Umiejętność tę mogą opanować również osoby, które nie władają językiem niemieckim. Dlatego każda litera została zaprezentowana oddzielnie, przy czym nacisk został położony na podobieństwa i różnice między poszczególnymi znakami oraz na możliwość pomyłek wynikających z faktu, że wiele liter dawnego pisma niemieckiego kojarzy się współczesnemu człowiekowi z zupełnie innymi znakami łacińskiego alfabetu. Czytelnik będzie miał możliwość przećwiczyć pisanie każdej nowo poznanej litery (pojedynczo i w szerszym kontekście całych wyrazów). Dopiero po opanowaniu umiejętności pisania należy podjąć ćwiczenia odczytywania dawnego pisma niemieckiego. W tym celu w zeszycie przedstawiono 25 fragmentów rękopisów powstałych na przestrzeni stu lat (1835 – 1934) i znajdujących się w zasobach Archiwum Państwowego w Poznaniu. Osoby, które podejmą próbę odczytania tych rękopisów, będą mogły porównać wyniki swoich usiłowań z kluczem znajdującym się na końcu zeszytu. Zeszyt ćwiczeń poświęcony jest najtrudniejszemu krojowi dawnego pisma niemieckiego, którym jest kurrenta (niem. Kurrentschrift). Wybór tego kroju nie był jednak przypadkowy – właśnie nim posługiwano się powszechnie w wieku XIX oraz na początku wieku XX w urzędach, w korespondencji oraz w powszechnym obiegu; właśnie kurrentą zapisano większość manuskryptów, którymi zajmują się polscy badacze.

W niniejszym podręczniku przedstawiona została historia dawnego odręcznego pisma niemieckiego, zaprezentowane zostały też różne formy tegoż pisma. Następnie autor na wybranych przez siebie przykładach wprowadza czytelnika w reguły wiążące się z odczytywaniem dawnego pisma niemieckiego. Ostatnia część książki dotyczy nauki pisania dawnym pismem niemieckim. Po zaprezentowaniu najlepiej nadających się do tego celu materiałów i przyborów piśmiennych, autor przedstawia czytelnikom podstawowe różnice między trzema najbardziej popularnymi krojami pisma – kurrentą, pismem Sütterlina oraz pismem z Offenbach. Na przykładzie tego ostatniego prezentowane są podstawowe formy małych i wielkich liter alfabetu. Uzupełnieniem niniejszego podręcznika jest "Kurrenta. Zeszyt ćwiczeń do nauki pisma neogotyckiego" autorstwa Joanny Drejer i Izabelli Parowicz.

Książka ta na pewno nie jest typową romantyczną relacją kresowego pamiętnika. Bronisława Stecka nie była szlachcianką a jednak mieszkała we dworze. Z pochodzenia pół-Rusinka a jednak żarliwa katoliczka o powołaniu zakonnym. Dlatego na jej historię składa się cały przebogaty pejzaż wsi z okolic Sokala, Podkamienia, Przemyśla. Z setek kawałeczków autor tworzy mozaikę dającą wielobarwny obraz zwykłych ludzi z pogranicza światów. Nieustanny balans między stanami, bogactwem i biedą, nauką i ciemnotą, obojętnością i świętością, opisuje grupę ludzi na temat których nie ma jeszcze żadnych opracowań naukowych – oficjalistów dworskich z XIX wieku. Wyzwanie wyjątkowe i kopalnia wiedzy.